رابطه درد و بروز دلیریوم در بیماران تحت عمل جراحی قلب

زمینه و هدف: پس از عمل جراحی قلب، دلیریوم شیوع بالایی دارد. مطالعات متعددی بر روی اتیولوژی دلیریوم پس از جراحی قلب صورت گرفته است، اما هنوز دلیل قاطعی برای آن بیان نشده است. ازآنجایی که درصد بالایی از این بیماران درد شدیدی را متحمل می‌شوند، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین رابطه درد و بروز دلیریوم در بیماران تحت عمل جراحی قلب انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 40 بیمار تحت عمل جراحی قلب بستری در یکی از بیمارستان‌های آموزشی شهر تهران در سال 1393 انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس صورت گرفت. بروز دلیریوم در بیماران در روزهای دوم تا پنجم بعد از عمل، دو بار در روز توسط ابزار سنجش دلیریوم در آی سی یو؛ و درد بیماران در دو نوبت، حین استراحت و حین اجرای رویه‌های پرستاری، در روز دوم بعد از عمل توسط ابزار مشاهده‌‌ای درد در بخش ‌ویژه مورد سنجش قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های دقیق فیشر، کای‌دو، من ویتنی و مک نمار تحت نرم افزار 16 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: فراوانی بروز درد و دلیـریوم پس از جـراحی قلـب به ترتیب 95 و 22/5 درصد بود. 2/5 درصد بیماران درد در حالت استراحت و دلیریوم را با هم تجربه کردند و 20 درصد از بیماران متحمل درد حین اجرای رویه‌های پرستاری و دلیریوم بودند. بر اساس آزمون دقیق فیشر این رابطه معنی‌دار نبود، اما بین برخی شاخص‌های درد، نظیر حرکات بدن (0/008 = P) و تون عضلانی(0/020 = P) با بروز دلیریوم، حین اجرای رویه‌های پرستاری، رابطه معنی دار‌ و جود داشت. نتیجه‌گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر، ارتباطی بین درد و بروز دلیریوم وجود ندارد. با توجه به بالا بودن میزان درد و دلیریوم، پیشنهاد می‌شود اقدامات لازم جهت کاهش بروز این عوارض صورت گیرد.